eerste lezing: Gen. 2, 18-24
En zij zullen volkomen één worden.

Uit het boek Genesis.
De Heer God sprak: “Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik ga een hulp voor hem maken die bij hem past.” Toen boetseerde de Heer God uit de aarde alle dieren op het land en alle vogels van de lucht en bracht die bij de mens om te zien hoe hij ze noemen zou: zoals de mens ze zou noemen, zo zouden ze heten. De mens gaf dus namen aan al de tamme dieren en aan al de vogels van de lucht en aan al de wilde beesten; maar een hulp die bij hem paste vond de mens niet.
Toen liet de Heer God de mens in een diepe slaap vallen en terwijl hij sliep, nam hij één van zijn ribben weg en zette er vlees voor in de plaats. Daarna vormde de Heer God uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, een vrouw en bracht haar naar de mens.
Toen sprak de mens: “Eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees! Mannin zal zij heten want uit een man is zij genomen.” Zo komt het dat een man zijn vader en moeder verlaat en zich zo aan zijn vrouw hecht dat zij volkomen één worden.
– Woord van de Heer. – Wij danken God.

tussenzang: Ps. 128 (127), 1-2, 3, 4-5, 6
Refrein:
U zegene de Heer uit Sion
zolang uw dagen duren.

Gelukkig die godvrezend zijt,
de weg des Heren gaat.
Ge zult de vrucht van eigen arbeid eten,
tevreden en voorspoedig zult ge zijn.

Uw vrouw daarbinnen in uw huis
is als een rijkbeladen wijnstok.
En als olijventakken rond de stam,
zo staan uw zonen om uw tafel.

Ja, zo wordt elke man gezegend
die eer geeft aan de Heer.
Moogt gij Jeruzalem welvarend zien
zolang uw dagen duren;

moogt gij de zonen van uw zonen nog aanschouwen,
en vrede over Israël.

tweede lezing: Hebr. 2, 9-11
Hij die heiligt en zij die geheiligd worden hebben een en dezelfde oorsprong.

Uit de brief aan de Hebreeën.
Broeders en zusters, wij zien hoe Jezus die voor een korte tijd beneden de engelen was gesteld nu met luister en eer gekroond is, omdat Hij de dood heeft verduurd.Door Gods genade kwam zijn sterven aan allen ten goede. God, einddoel en oorsprong van alle dingen, wil vele kinderen tot hemelse heerlijkheid leiden;
was het dan niet passend dat Hij de aanvoerder die hen redt niet dan door lijden tot de voleinding bracht? Want Hij die heiligt en zij die geheiligd worden, hebben een en dezelfde oorsprong;
daarom schrikt Hij er ook niet voor terug hen zijn broeders te noemen.
– Woord van de Heer. – Wij danken God. 

vers voor het evangelie: Joh. 15, 15b
Alleluia. Ik heb u vrienden genoemd, zegt de Heer,
niemand komt tot de Vader, tenzij door Mij. Alleluia.

evangelie: Mc. 10, 2-12 (of 10, 2-16)
Wat God heeft verbonden mag een mens niet scheiden.

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus.
In die tijd kwamen er Farizeeën die Jezus vroegen: “Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten?” Daarmee wilden zij Hem op de proef stellen. Hij antwoordde hun met een wedervraag:
“Wat heeft Mozes u voorgeschreven?” Zij zeiden: “Mozes heeft toegestaan een scheidingsbrief op te stellen en haar weg te zenden.” Doch Jezus antwoordde hun:“Om de hardheid van uw hart heeft hij die bepaling voor u neergeschreven. Maar in het begin, bij de schepping, heeft God hen als man en vrouw gemaakt. Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te binden aan zijn vrouw en deze twee zullen één vlees worden. Zo zijn zij dus niet langer twee, één vlees als zij geworden zijn. Wat God derhalve heeft verbonden mag een mens niet scheiden.” Thuis ondervroegen de leerlingen Hem nogmaals daarover. Hij sprak tot hen: “Wie zijn vrouw wegzendt en een andere huwt maakt zich tegenover haar schuldig aan echtbreuk. En wanneer zij haar man verlaat en een andere huwt begaat zij echtbreuk.”

{De mensen brachten kinderen bij Hem met de bedoeling dat Hij ze zou aanraken.Maar bars wezen de leerlingen ze af. Toen Jezus dit zag zei Hij  verontwaardigd:“Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen. Want aan hen die zijn zoals zij behoort het Koninkrijk Gods. Voorwaar, Ik zeg u: wie het Koninkrijk Gods niet aanneemt als een kind, zal er zeker niet binnengaan.” Daarop omarmde Hij ze en zegende hen terwijl Hij hun de handen oplegde.}
– Woord van de Heer. – Wij danken God.

Bron: https://dionysiusparochie.nl/lectionaria/deel-b-door-het-jaar/27e-zondag-door-het-jaar-b/

Overweging:  

“Zij zijn dus niet langer twee, één vlees zijn zij geworden”

“Wat God derhalve heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.” Deze uitdrukking “gaat over de grootheid van het huwelijk en over de morele kracht van het gezin”. Wij wensen vandaag de dag een dergelijke grootheid en een dergelijke waardigheid voor alle echtgenoten van de wereld; wij wensen een dergelijke sacramentele en morele kracht voor alle gezinnen. En wij vragen het voor het welzijn van de mens! Voor het welzijn van elke mens. De mens heeft geen andere weg door de mensheid heen dan door het gezin. En de familie moet geplaatst worden aan de basis zelf van elke inspanning opdat de menselijke wereld steeds menselijker wordt. Niemand kan ontsnappen aan deze genegenheid: geen maatschappij, geen volk, geen systeem, noch de staat, noch de Kerk, zelfs geen individu. De liefde die man en vrouw verbindt als echtgenoten en als ouders, is tegelijkertijd gave en gebod. (…) De liefde is een gave: “De liefde komt van God. Iedereen die liefheeft is uit God geboren, en kent God” (1Joh 4,7). En tegelijkertijd is de liefde een gebod, het grootste gebod (…): “U zult de  liefhebben” (Mt 22,37-39). Gehoorzamen aan het gebod van de liefde wil zeggen alle verplichtingen van het christelijke gezin verwerkelijken. Uiteindelijk komt het allemaal neer op dit: huwelijkse trouw, eerlijkheid, verantwoordelijk ouderschap en opvoeding. De “kleine kerk” -de thuiskerk- verwijst naar de familie die leeft volgens de geest van het gebod van liefde: zijn innerlijke waarheid, zijn dagelijkse inspanning, zijn geestelijke schoonheid en zijn kracht. (…) Als God boven al het andere geliefd wordt, dan bemint de mens  en wordt bemind door de hele volheid van de liefde die voor hem toegankelijk is. Als men deze onscheidbare structuur vernietigt, waarover het gebod van Christus spreekt, dan zal de mens zich losmaken van zijn diepste wortel, zal zijn wortel van volheid en waarheid, die voor hem essentieel zijn, verliezen. Wij bidden ten gunste van alle christelijke gezinnen, van alle families van de wereld, dat deze volheid en waarheid van de liefde toebedeeld zal worden, zoals het gebod van Christus het oproept.

H. Johannes-Paulus II (1920-2005)
paus
Homilie op 12 oktober 1980