“… Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der hemelen en wat gij zult binden op aarde, zal ook in de hemel gebonden zijn en wat gij zult ontbinden op aarde, zal ook in de hemel ontbonden zijn.” (Mt. 16, 13-19)

eerste lezing: Hand. 12, 1-11

Nu weet ik zeker dat de Heer mij heeft ontrukt
aan de macht van Herodes.

Uit de Handelingen van de Apostelen.
In die dagen legde koning Herodes de hand op enkele leden van de kerkom hen te mishandelen: Jakobus, de broer van Johannes, liet hij met het zwaard ter dood brengen. Omdat hij bemerkte dat dit de joden aangenaam was, liet hij ook nog Petrus gevangen nemen. Het was juist in de dagen van het ongedesemde brood.  Toen hij hem in handen had gekregen, wierp hij hem in de gevangenis en liet hem bewaken door vier groepen soldaten, elk van vier man; het was zijn bedoeling Petrus na het paasfeest voor het volk te leiden. Terwijl Petrus in de gevangenis zat, werd door de kerk vurig voor hem tot God gebeden.
In de nacht vóórdat Herodes hem wilde laten voorleiden, lag Petrus met twee kettingen vastgebonden, te slapen tussen twee soldaten, terwijl ook voor de poort van de gevangenis wacht werd gehouden. Opeens stond een engel des Heren bij hem en was de cel hel verlicht. Hij stootte Petrus in de zij, wekte hem en sprak: “Sta vlug op.” Meteen vielen de kettingen van zijn handen. Vervolgens zei de engel: “Doe uw gordel omen bind uw sandalen onder.” Petrus deed het. De engel hernam: “Sla uw mantel om en volg mij.” Hij ging mee naar buiten zonder nog te beseffen dat het werkelijkheid was wat de engel deed: hij meende een visioen te zien. Zij passeerden de eerste en de tweede wacht en kwamen aan de ijzeren poort die toegang gaf tot de stad; deze ging vanzelf voor hen open. Zij traden naar buiten, liepen een straat ver en eensklaps was de engel verdwenen. Toen kwam Petrus tot zichzelf en zei: “Nu weet ik zeker, dat de Heer zijn engel heeft gezonden en mij heeft ontrukt aan de macht van Herodes en aan alles wat het volk der Joden verwachtte.”
– Woord van de Heer. – Wij danken God.

tussenzang: Ps. 34 (33), 2-3, 4-5, 6-7, 8-9

Refrein: De Heer heeft mij gered uit al wat ik vreesde.

De Heer zal ik prijzen iedere dag,
zijn lof ligt mij steeds op de lippen.
Mijn geest is fier op de gunst van de Heer,
laat elk die het hoort zich verheugen.

Verheerlijkt    de Heer te zamen met mij
en laat ons eendrachtig zijn Naam vereren.
Ik ging tot de Heer en Hij heeft mij verhoord,
Hij heeft mij gered uit al wat ik vreesde.

Verlaat u op Hem, dan wordt ge gelukkig,
want Hij stelt u niet teleur.
Die roepen in nood, naar hen luistert de Heer
en redt hen uit hun ellende.

De engel van God legt een schans om hen heen,
om elk die God vreest te beschermen.
Let op en bemerkt hoe genadig de Heer is,
gelukkig is hij die zijn heil zoekt bij Hem.

tweede lezing: 2 Tim. 4, 6-8.17-18

Nu wacht mij de krans der gerechtigheid.

Uit de tweede brief van de heilige apostel Paulus aan Timóteüs.

Dierbare, wat mij betreft, mijn bloed wordt weldra geplengd, het uur van mijn heengaan is nabij. Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleind, het geloof bewaard. Nu wacht mij de krans der gerechtigheid waarmee de Heer, de rechtvaardige Rechter, mij zal belonen op de grote dag, en niet alleen mij maar allen die met liefde uitzien naar zijn komst. De Heer heeft mij terzijde gestaan en mij kracht gegeven om mijn ambt als prediker van het evangelie ten einde toe te vervullen, zodat alle volken ervan horen, en ik werd verlost uit de muil van de leeuw. De Heer zal mij blijven beschermen tegen alle boze aanslagen en mij behouden overbrengen naar zijn hemels koninkrijk.Hem zij de heerlijkheid in de eeuwen der eeuwen! Amen.
– Woord van de Heer. – Wij danken God.

 vers voor het evangelie: Mt. 16, 18

Alleluia.
Gij zijt Petrus, en op deze steenrots zal Ik mijn kerk bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen. Alleluia.

evangelie: Mt. 16, 13-19

Gij zijt Petrus en Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der hemelen.

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs.

In die tijd, toen Jezus in de streek van Caesarea van Filippus gekomen was, stelde Hij zijn leerlingen deze vraag: “Wie is, volgens de opvatting van de mensen, de Mensenzoon?” Zij antwoordden: “Sommigen zeggen Johannes de Doper, anderen Elia, weer anderen Jeremia of een van de profeten.” “Maar gij – sprak Hij tot hen – wie zegt gij dat Ik ben?”Simon Petrus antwoordde: “Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.” Jezus hernam: “Zalig zijt gij, Simon, zoon van Jona, want niet vlees en bloed hebben u dit geopenbaard, maar mijn Vader die in de hemel is. Op mijn beurt zeg Ik u: Gij zijt Petrus; en op deze steenrots zal Ik mijn kerk bouwen en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen. Ik zal u de sleutels geven van het Rijk der hemelen en wat gij zult binden op aarde, zal ook in de hemel gebonden zijn en wat gij zult ontbinden op aarde, zal ook in de hemel ontbonden zijn.”

– Woord van de Heer. – Wij danken God.

Overweging:
Het geloof van Petrus, fundamentele steen voor de Kerk

“Jij bent Petrus, en op die steen zal Ik mijn Kerk bouwen. Ik zal je de sleutels geven van het koninkrijk der hemelen: wat je op aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn, en wat je op aarde losmaakt, zal in de hemel losgemaakt zijn. De drie metaforen die Jezus gebruikt zijn heel duidelijk: Petrus zal het fundament, de rots zijn waarop het bouwwerk van de Kerk zal rusten; hij zal de sleutels van het koninkrijk van de hemel hebben om te openen of te sluiten voor wie hem goeddunkt; ten slotte zal hij kunnen binden of losmaken, in de zin dat hij zal kunnen instellen of verbieden wat hij nodig acht voor het leven van de Kerk, die de Kerk van Christus is en blijft (…). Ook na de opstanding vinden we deze voorrang die Jezus aan Petrus wilde verlenen (Mc 16,7; Joh 20,2, 4-6). (…) Onder de apostelen was Petrus de eerste die getuige was van een verschijning van de verrezen Heer (Lc 24,34; 1Kor 15,5). Zijn rol, die op beslissende wijze wordt onderstreept (Joh 20,3-10), markeert de continuïteit tussen de voorrang die hij had in de apostolische groep en de voorrang die hij zal blijven hebben in de gemeenschap die geboren is met de gebeurtenissen van Pasen. (…) Verscheidene van de sleutelteksten met betrekking tot Petrus kunnen worden teruggevoerd naar de context van het Laatste Avondmaal, waarin Christus aan Petrus het ambt van bevestiging van zijn broeders verleent (Lc 22,31 e.v.)… Deze beschrijving van het voorrecht van Petrus tijdens het Laatste Avondmaal, op het moment dat de Eucharistie, het Paasfeest van de Heer, werd ingesteld, geeft ook de uiteindelijke betekenis van dit voorrecht aan: Petrus moet voor altijd de bewaker zijn van de gemeenschap met Christus. Hij moet leiden tot de gemeenschap met Christus. Hij moet ervoor zorgen dat het net niet breekt (Joh 21,11) en dat de universele gemeenschap zo standhoudt. Alleen samen kunnen we met Christus zijn, die Heer van allen is. Het is de verantwoordelijkheid van Petrus om de gemeenschap met Christus te garanderen door de naastenliefde van Christus door te leiden naar de verwezenlijking van deze naastenliefde in ons dagelijks leven.

Laten we bidden dat het primaatschap van Petrus, toevertrouwd aan arme mensen, altijd mag worden uitgeoefend in deze oorspronkelijke betekenis die de Heer heeft gewild, en dat het zo steeds meer in zijn ware betekenis mag worden erkend door de broeders en zusters die nog niet in volledige gemeenschap met ons zijn.

Benedictus XVI paus van 2005 tot 2013: Algemene audientie op 7/6/06

 Bron: https://dagelijksevangelie.org/NL/gospel/2025-06-29